Geert en Brenda in NZ (deel 4)
Subject: Geert en Brenda in NZ (deel 4)
Sent: Friday, March 4, 2005 7:34 AM
Hallo Allemaal,
Eerst het goede nieuws voor wie het nog niet weet, mama is maandag al uit het ziekenhuis gekomen en maakt het prima!
met ons gaat het ook heel goed en ik kan jullie niet zeggen hoe blij ik ben dat ik momenteel hier zit en niet in Nederland. Volgens mij zou ik zijn doodgevroren. We zitten op dit moment in het uiterste noorden van het
zuidereiland. Vanmiddag zijn we met de ferry overgekomen en nu zijn we in een hostel in de Marlborough Sound. Het was hier vandaag 26 graden celcius. Gna gna!
De overtocht was rustig verlopen, er stond wel een harde wind maar geen ruwe zee en als je Strait Cook over bent dan lijkt deze overtocht meer op een cruise dan op een ferry-oversteek. Je vaart dan de sounds (een soort
fjorden) in en aan weerszijden liggen de hoge bergen. Erg fraai! Op het Noordereiland hebben we nog een tweedaagse tocht gemaakt over de flanken van de hoogste berg daar, de vulkaan Mount Egmont. We hadden erg veel geluk met het weer, wat hier heel erg onstabiel is en zeer snel om kan slaan. De eerste dag was het in de ochtend nog prima, wel harde wind maar ook zon. 's Middags werd het steeds bewolkter, maar gelukkig bereikten wij om 2 uur al de berghut. Warm was het hier bepaald niet, net 10 graden in de hut, maar gelukkig stond er een houtkachel en kon Geert zich uitleven met zijn grootste hobby; vuurtje stoken. Hij kreeg daarbij hulp van de enige andere gast in de hut, een hele aardige Oostenrijker. Om beurten gingen ze naar buiten om hout te sprokkelen, terwijl de wind pogingen deed je van de berg af te blazen. Gelukkig ging de wind in de loop van de nacht liggen, de regen hield op en toen ik 's nachts naar buiten moest voor een plasje hadden
we weer een fantastische sterrenhemel! Ik was trouwens wel blij met mijn winterslaapzak, want de Oostenrijker heeft de hele nacht liggen klappertanden in z'n dunne slaapzakje. Het verbaasde ons dan ook niet toen we de volgende ochtend een dun laagje ijs zagen liggen op het gras!
De tweede dag was een stuk avontuurlijker. Hele stukken van het pad waren volledig weggeerodeerd en heupdiep uitgesleten. We moesten hele capriolen uithalen om veilig beneden te komen, maar dat is gelukt, op een grote blauwe plek op mijn bil na.
Gisteren waren we in de buurt van Wellington en zijn we naar een kolonie zeeleeuwen wezen kijken. Die zitten gewoon aan de kust en je kunt er ook gewoon bij. Geen hek of bord of zo, gewoon zelf opletten dat je niet te dicht bijkomt. Ze zijn trouwens best groot van dichtbij! En ze stinken!
Volgens mij hebben we nu foto's die ze bij National Geographic wel zouden willen hebben!
we zijn ook nog even in Wellington wezen kijken, maar in een stad houden wij het nooit zo lang vol. We zijn met het beroemde kabelbaantje naar de Botanische Tuin geweest en dat was erg mooi. Daarna hebben we heerlijk Indiaas gegeten in de stad.
Nou, morgen gaan we verder naar de westkust om naar de pannenkoekrotsen te gaan kijken. Ze hebben daar ook een soort spuitgaten, dus moet het wel vloed zijn, dan krijg je een soort fontein uit de rotsen! lijkt ons wel de moeite waard!
Nou, de rest horen jullie wel weer.
Wordt vervolgd,
Geert en Brenda
Sent: Friday, March 4, 2005 7:34 AM
Hallo Allemaal,
Eerst het goede nieuws voor wie het nog niet weet, mama is maandag al uit het ziekenhuis gekomen en maakt het prima!
met ons gaat het ook heel goed en ik kan jullie niet zeggen hoe blij ik ben dat ik momenteel hier zit en niet in Nederland. Volgens mij zou ik zijn doodgevroren. We zitten op dit moment in het uiterste noorden van het
zuidereiland. Vanmiddag zijn we met de ferry overgekomen en nu zijn we in een hostel in de Marlborough Sound. Het was hier vandaag 26 graden celcius. Gna gna!
De overtocht was rustig verlopen, er stond wel een harde wind maar geen ruwe zee en als je Strait Cook over bent dan lijkt deze overtocht meer op een cruise dan op een ferry-oversteek. Je vaart dan de sounds (een soort
fjorden) in en aan weerszijden liggen de hoge bergen. Erg fraai! Op het Noordereiland hebben we nog een tweedaagse tocht gemaakt over de flanken van de hoogste berg daar, de vulkaan Mount Egmont. We hadden erg veel geluk met het weer, wat hier heel erg onstabiel is en zeer snel om kan slaan. De eerste dag was het in de ochtend nog prima, wel harde wind maar ook zon. 's Middags werd het steeds bewolkter, maar gelukkig bereikten wij om 2 uur al de berghut. Warm was het hier bepaald niet, net 10 graden in de hut, maar gelukkig stond er een houtkachel en kon Geert zich uitleven met zijn grootste hobby; vuurtje stoken. Hij kreeg daarbij hulp van de enige andere gast in de hut, een hele aardige Oostenrijker. Om beurten gingen ze naar buiten om hout te sprokkelen, terwijl de wind pogingen deed je van de berg af te blazen. Gelukkig ging de wind in de loop van de nacht liggen, de regen hield op en toen ik 's nachts naar buiten moest voor een plasje hadden
we weer een fantastische sterrenhemel! Ik was trouwens wel blij met mijn winterslaapzak, want de Oostenrijker heeft de hele nacht liggen klappertanden in z'n dunne slaapzakje. Het verbaasde ons dan ook niet toen we de volgende ochtend een dun laagje ijs zagen liggen op het gras!
De tweede dag was een stuk avontuurlijker. Hele stukken van het pad waren volledig weggeerodeerd en heupdiep uitgesleten. We moesten hele capriolen uithalen om veilig beneden te komen, maar dat is gelukt, op een grote blauwe plek op mijn bil na.
Gisteren waren we in de buurt van Wellington en zijn we naar een kolonie zeeleeuwen wezen kijken. Die zitten gewoon aan de kust en je kunt er ook gewoon bij. Geen hek of bord of zo, gewoon zelf opletten dat je niet te dicht bijkomt. Ze zijn trouwens best groot van dichtbij! En ze stinken!
Volgens mij hebben we nu foto's die ze bij National Geographic wel zouden willen hebben!
we zijn ook nog even in Wellington wezen kijken, maar in een stad houden wij het nooit zo lang vol. We zijn met het beroemde kabelbaantje naar de Botanische Tuin geweest en dat was erg mooi. Daarna hebben we heerlijk Indiaas gegeten in de stad.
Nou, morgen gaan we verder naar de westkust om naar de pannenkoekrotsen te gaan kijken. Ze hebben daar ook een soort spuitgaten, dus moet het wel vloed zijn, dan krijg je een soort fontein uit de rotsen! lijkt ons wel de moeite waard!
Nou, de rest horen jullie wel weer.
Wordt vervolgd,
Geert en Brenda
<< Home