24 March 2005

Geert en Brenda in NZ (deel 7)

Subject: Geert en Brenda in NZ (deel 7)
Sent: Thursday, March 24, 2005 2:51 AM

Hallo Allemaal,

Is het al lente in Nederland, dan kunnen we weer thuiskomen, anders blijven we hier nog even, hoor! Nee, geintje, onze reis zit er bijna op. We zijn gisteren aangekomen in Christchurch, waar we nog een paar daagjes hebben om de stad te bekijken en dan vliegen we zaterdag om 1300u onze tijd weer naar Nederland. We zijn dan ook helemaal depressief:(... We hebben nog een interessante laatste week gehad hier. ik schreef de vorige keer dat we nog pinguins gingen kijken. Nou, het is momenteel niet de beste tijd voor pinguins, omdat ze in de rui zijn. Dan kunnen ze niet in zee en laten zich dus niet zien. Maar we hadden geluk; er waren er blijkbaar al een paar uitgeruid (raar woord) want na 20 minuten wachten in een soort schuilhutje zagen we plotseling een vreemde vogel opduiken uit zee. Hij kwam overeind, schudde zijn veren los en waggelde het strand op. Och, dat is zo komisch om te zien, ze zijn zo vertederend dat we nu helemaal pinguin-fan zijn! Het bleef niet bij deze ene, na een half uurtje stonden er maar liefst 6 pinguins op het strand! Dit zijn Geeloogpinguins, de zeldzaamste pinguinsoort ter wereld met nog maar zo'n 1000 exemplaren. Maar ze worden goed beschermd hier, dus het gaat best goed met de populatie. Na ons pinguin-avontuur vertrokken we uit de Catlins en reden we naar Dunedin, de op een na grootste stad van het Zuidereiland. Dit is een stad met een hele prettige atmosfeer en het is erg mooi gelegen aan de kust en aan de voet van het Otago-Peninsula. Hier was ook iets interessants te zien, namelijk Koningsalbatrossen. Er is een speciaal Albatroscentrum, waar we naar toe gingen in de hoop deze dieren in het echt te zien. De vogels die hier aan land komen vormen de enige kolonie ter wereld op het vasteland, de vogels zijn niet zeldzaam, maar dus wel heel moeilijk te zien omdat ze een voorkeur hebben voor gebieden die heel winderig en afgelegen zijn. Koningsalbatrossen hebben in deze tijd kuikens, die ze 3 a 4 keer per week komen voeden. we zagen dus drie kuikens, die de grootte hebben van een kleine kalkoen en helemaal bedekt zijn met schattig wit dons. Hele grote knuffels, dus! Helaas geen volwassen vogels, ze waren blijkbaar allemaal op zee! s Avonds zijn we nog een keer teruggereden naar dit gebied, omdat je hier ook Blauwe pinguins kunt zien vlak voor het donker wordt en toen we aan kwamen rijden zag ik ineens twee hele grote vogels door de lucht zeilen, de Albatrossen! We gingen gauw kijken en ja hoor, daar waren ze, 6 Koninsgsalbatrossen zweefden majestueus door de lucht, met hun spanwijdte van 3 meter(!) zijn ze erg indrukwekkend. Er scheerde er een rakelings over een geparkeerde personenauto en de vogel was groter! Bovendien zien ze er heel vriendelijk uit. Het lijkt wel of ze altijd glimlachen!
Na al deze imposante dieren verlieten we Dunedin met pijn in ons hart en reden we naar Christchurch. Hier gingen we eerst op bezoek bij Gerda, Geerts nicht, die hier al bijna 20 jaar woont. Haar zus was toevallig ook hier op bezoek, dus we hadden een soort familie-reunie op 19.000 km van huis. Het was heel gezellig!
Momenteel zijn we midden in de stad en we hebben net een uitgebreide stadswandeling gemaakt. Christchurch, met 330.000 inwoners is een levendige, hele mooie stad, met een prachtig park en mooie oude gebouwen. We gaan hier zo meteen nog even van genieten. Ondertussen wensen wij jullie allemaal hele fijne Paasdagen en tot binnenkort!

Als jullie zin hebben mogen jullie allemaal foto’s komen kijken als ze klaar zijn ;-)


Wordt helaas niet meer vervolgd, Geert en Brenda