Winter in Nieuw-Zeeland
Het is voor jullie Noordelijke-Halfronders nu waarschijnlijk bijna niet voor te stellen, maar hier ten zuiden van de Evenaar is de winter nu toch echt begonnen.
De afgelopen weken deelde de winter af en toe een klein speldenprikje uit in de vorm van een licht nachtvorstje of een regenachtige, gure dag, maar sinds twee weken is het iets serieuzer.
Zoals wel vaker de afgelopen maanden hadden we een schitterend weekend, met stralende zon en temperaturen die nog naar de 15 graden Celsius gingen. Het was hier soms nog warmer dan bij jullie, terwijl het bij jullie zomer zou moeten zijn. Op vrijdagavond waren wij uit geweest en hebben tot 23.00 uur nog op het terras gezeten. Weliswaar onder een verwarmingslamp, maar dan nog. Doen jullie dat maar eens half december! Die zaterdag en zondag was het prachtig weer, volop zon en lente-achtige temperaturen. Veel Kiwi’s liepen in korte broeken en t-shirtjes over het strand en in de stad.
Maar op maandag zag het er ineens heel anders uit. Hier op Mount Pleasant, waar wij wonen, was het een grijze, gure, natte dag. De wind huilde om ons huis en ik was een dagje vrij, maar moest naar de stad voor een afspraak. Ik nam de bus en we reden na ongeveer 5 kilometer de stad in en ik kon mijn ogen niet geloven. Er lag sneeuw! Er reden auto’s rond met zeker 5 centimeter sneeuw op het dak. Waar kwam dat in godsnaam vandaan?
Ik haastte me in de snijdende wind en sneeuwjacht naar mijn afspraak en weer terug en toen ik weer in de bus zat terug naar huis verdween de sneeuw om weer plaats te maken voor een koude, mistroostige regen. Alle mensen in Christchurch zeggen dat het aan de zee en heuvels waar wij wonen een paar graden warmer is dan in de stad en nu heb ik gezien dat dat inderdaad zo is.
’s Avonds op het journaal bleek dat de sneeuwstorm iets heftiger geweest was dan wij hier aan zee hadden kunnen vermoeden. Ten zuiden van de stad en op het platteland van Canterbury (dat is de provincie waar wij wonen) had de heftige sneeuwval (bijna een halve meter) voor grote problemen gezorgd. Duizenden mensen zaten zonder stroom, wegen waren onbegaanbaar en veel vee in de heuvels kon geen kant meer op en is gestorven aan kou en honger. Er moesten voedselpakketten gedropt worden voor mensen die ingesneeuwd zaten en nu, bijna twee weken later zitten er nog steeds 1100 huishoudens zonder stroom. ( de leidingen hadden het begeven onder het gewicht van de sneeuw). De ski-gebieden, die het weekend daarvoor het veel tamtam geopend waren, werden weer gesloten, want alle toegangswegen waren onbegaanbaar. (Dan ligt er sneeuw en dan klagen ze nog!).
Kortom, als je hier een beetje afgelegen woont, kun je maar beter zorgen voor een goed gevulde provisie-kast, een noodstroom voorziening en een houtkachel met een flinke voorraad brandhout, anders kon je wel eens een paar hele vervelende weken door moeten brengen.
Uit deze spannende verhalen blijkt maar dat het weer in Nieuw-Zeeland zich iets onvoorspelbaarder gedraagt dan in Nederland (jullie hadden niet gedacht dat dat mogelijk zou zijn, he!) en dat dit een iets ruiger en harder land is om te wonen. Je moet hier echt voorbereid zijn en het land en het weer zijn hier soms gewoon de baas en niet de mens.
Sneeuwstormen, overstromingen, landverschuivingen, aardbevingen, stormen, droogte en Joost mag weten wat nog meer zijn hier de gewoonste zaak van de wereld. Er is, zeker in deze tijd van het jaar, altijd wel iets aan de hand ergens in het land.
Sinds wij hier wonen hebben we al gehoord van een vulkaanuitbarsting op een klein eilandje in zee, overstromingen in Otago, stormen in Auckland en Wellington, sneeuwstormen in Canterbury, gezwollen rivieren aan de westkust, landverschuivingen bij Wellington en Kaikoura, onbegaanbare bergpassen op het Noorder- en Zuidereiland, twee wervelwinden bij Greymouth en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En het gekke is dat het hier in Christchurch voor ons gevoel bijna altijd mooi weer is. Af en toe een koude, natte dag, maar verder veel zon, lekkere temperaturen en maar heel weinig vorst. Misschien wonen wij gewoon op de juiste plek.
Waarschijnlijk zal dat dadelijk ook wel anders zijn als we in Hanmer Springs wonen, wat op bijna 400 meter ligt en omringt wordt door een soort hoefijzer van bergen. Daar zullen we iets vaker te maken hebben met sneeuw en vorst, maar een geluk hebben we: we hebben twee houtkachels en we koken op gas!
De afgelopen weken deelde de winter af en toe een klein speldenprikje uit in de vorm van een licht nachtvorstje of een regenachtige, gure dag, maar sinds twee weken is het iets serieuzer.
Zoals wel vaker de afgelopen maanden hadden we een schitterend weekend, met stralende zon en temperaturen die nog naar de 15 graden Celsius gingen. Het was hier soms nog warmer dan bij jullie, terwijl het bij jullie zomer zou moeten zijn. Op vrijdagavond waren wij uit geweest en hebben tot 23.00 uur nog op het terras gezeten. Weliswaar onder een verwarmingslamp, maar dan nog. Doen jullie dat maar eens half december! Die zaterdag en zondag was het prachtig weer, volop zon en lente-achtige temperaturen. Veel Kiwi’s liepen in korte broeken en t-shirtjes over het strand en in de stad.
Maar op maandag zag het er ineens heel anders uit. Hier op Mount Pleasant, waar wij wonen, was het een grijze, gure, natte dag. De wind huilde om ons huis en ik was een dagje vrij, maar moest naar de stad voor een afspraak. Ik nam de bus en we reden na ongeveer 5 kilometer de stad in en ik kon mijn ogen niet geloven. Er lag sneeuw! Er reden auto’s rond met zeker 5 centimeter sneeuw op het dak. Waar kwam dat in godsnaam vandaan?
Ik haastte me in de snijdende wind en sneeuwjacht naar mijn afspraak en weer terug en toen ik weer in de bus zat terug naar huis verdween de sneeuw om weer plaats te maken voor een koude, mistroostige regen. Alle mensen in Christchurch zeggen dat het aan de zee en heuvels waar wij wonen een paar graden warmer is dan in de stad en nu heb ik gezien dat dat inderdaad zo is.
’s Avonds op het journaal bleek dat de sneeuwstorm iets heftiger geweest was dan wij hier aan zee hadden kunnen vermoeden. Ten zuiden van de stad en op het platteland van Canterbury (dat is de provincie waar wij wonen) had de heftige sneeuwval (bijna een halve meter) voor grote problemen gezorgd. Duizenden mensen zaten zonder stroom, wegen waren onbegaanbaar en veel vee in de heuvels kon geen kant meer op en is gestorven aan kou en honger. Er moesten voedselpakketten gedropt worden voor mensen die ingesneeuwd zaten en nu, bijna twee weken later zitten er nog steeds 1100 huishoudens zonder stroom. ( de leidingen hadden het begeven onder het gewicht van de sneeuw). De ski-gebieden, die het weekend daarvoor het veel tamtam geopend waren, werden weer gesloten, want alle toegangswegen waren onbegaanbaar. (Dan ligt er sneeuw en dan klagen ze nog!).
Kortom, als je hier een beetje afgelegen woont, kun je maar beter zorgen voor een goed gevulde provisie-kast, een noodstroom voorziening en een houtkachel met een flinke voorraad brandhout, anders kon je wel eens een paar hele vervelende weken door moeten brengen.
Uit deze spannende verhalen blijkt maar dat het weer in Nieuw-Zeeland zich iets onvoorspelbaarder gedraagt dan in Nederland (jullie hadden niet gedacht dat dat mogelijk zou zijn, he!) en dat dit een iets ruiger en harder land is om te wonen. Je moet hier echt voorbereid zijn en het land en het weer zijn hier soms gewoon de baas en niet de mens.
Sneeuwstormen, overstromingen, landverschuivingen, aardbevingen, stormen, droogte en Joost mag weten wat nog meer zijn hier de gewoonste zaak van de wereld. Er is, zeker in deze tijd van het jaar, altijd wel iets aan de hand ergens in het land.
Sinds wij hier wonen hebben we al gehoord van een vulkaanuitbarsting op een klein eilandje in zee, overstromingen in Otago, stormen in Auckland en Wellington, sneeuwstormen in Canterbury, gezwollen rivieren aan de westkust, landverschuivingen bij Wellington en Kaikoura, onbegaanbare bergpassen op het Noorder- en Zuidereiland, twee wervelwinden bij Greymouth en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En het gekke is dat het hier in Christchurch voor ons gevoel bijna altijd mooi weer is. Af en toe een koude, natte dag, maar verder veel zon, lekkere temperaturen en maar heel weinig vorst. Misschien wonen wij gewoon op de juiste plek.
Waarschijnlijk zal dat dadelijk ook wel anders zijn als we in Hanmer Springs wonen, wat op bijna 400 meter ligt en omringt wordt door een soort hoefijzer van bergen. Daar zullen we iets vaker te maken hebben met sneeuw en vorst, maar een geluk hebben we: we hebben twee houtkachels en we koken op gas!
posted by geert at 9:45 PM
<< Home