24 maart 2006 - Werk en Auto

Heel goed nieuws uit NZ! Brenda heeft een baan!
Ik was gisteren bij een orthodontist in het centrum geweest om een paar uurtjes mee te kijken in haar praktijk. Dat was heel interessant en de orthodontist en haar twee assistenten waren ontzettend aardig en hebben me van alles laten zien en uitgelegd. En na een uurtje vroeg ze of ik heel even met haar mee wilde komen en toen we in haar kantoortje waren bood ze me een baan aan. Zo simpel kan dat dus ooit gaan!
Ik mocht zelf kiezen of ik 4 of 5 dagen wilde en per wanneer ik wilde beginnen. Helaas mocht ik niks zelf kiezen over het salaris, dat was wel jammer…
Ik moest er maar rustig over na denken en haar dan terugbellen. Tja, daar hoefde ik natuurlijk niet zo lang over na te denken. Ik zit nou niet bepaald in de positie om veel noten op mijn zang te hebben, maar haar aanbod was zeker niet slecht.
Nou, ik heb dat natuurlijk geaccepteerd en ik begin op 3 april en dan voor 5 dagen in de week. Later, als Geert ook werk heeft kan ik dan altijd nog terug naar 4 dagen als ik dat wil. Dus ik heb nu nog ruim een week vrij en dan kan ik aan de slag! Ik vind het wel heel spannend, maar Donna, de orthodontist heeft er alle vertrouwen in dat het goed komt!
Misschien zit er dan toch waarheid in het gezegde dat de Kiwi’s het erg waarderen als je zelf initiatief toont en gewoon bij bedrijven binnen stapt. Helaas moet Geert nog even afwachten voor zijn baan, maar als ik al ga werken kan hij mooi poetsen, eten koken, boodschappen doen, ramen lappen, de was strijken etc etc etc…

Ondertussen hebben we ook een ontzettend leuk autootje gekocht. Het is een Toyota Yaris (noemen ze hier Echo) uit 2003. Daar rijden we nu dus heel trots in rond. We beginnen de weg al goed te kennen in de stad We gaan ook heel vaak wandelen om de wijk beter te leren kennen en dat zijn stevige wandelingen, want deze wijk ligt op een heuvel. Deze week zijn we ook voor het eerst weer wezen hardlopen. Dat viel een beetje tegen na 6 weken gedwongen rust, maar het terrein is hier natuurlijk ook behoorlijk pittiger en de conditie komt wel weer als we wat vaker gaan

Verder zitten we hier nog steeds heel gezellig in de achtertuin van Gerda. Het bevalt ons erg goed, misschien willen we straks wel niet meer weg hier…We hebben wat huurhuisjes bekeken de afgelopen dagen, maar daar waren we niet erg van onder de indruk. De meesten zijn tamelijk uitgeleefd en naar Nederlandse begrippen wat primitief. Het is zelfs tamelijk normaal dat er geen enkele vorm van verwarming in zit. En als ze nou goedkoop zouden zijn,dan kun je dat nog begrijpen, maar vaak zijn ze behoorlijk aan de prijs. Het is een beetje tegenstrijdig: Je koopt hier voor niet veel geld een prachtig koophuis op een perceel van 500 vierkante meter of meer, maar voor een beetje fatsoenlijk huurhuis (met twee ienie minie kleine slaapkamertjes)moet je diep in je portemonnee.We moeten dus nog even bekijken hoe we dat gaan doen.
Maar voorlopig zijn we weer een stap verder in de goede richting. Jullie horen wel hoe het allemaal verder verloopt.

Christchurch en Banks Peninsula

Wat is er zo bijzonder aan Christchurch dat wij van alle Nieuw-Zeelandse steden nu per se hier willen wonen? Het beste antwoord op deze vraag is natuurlijk: Come and see it, maar dat zal voor velen niet weggelegd zijn, dus ik zal proberen het uit te leggen.
Christchurch is de derde grootste stad van het land en met 350.000 inwoners de grootste stad van het Zuidereiland. Het ligt in de provincie Canterbury, aan de oostkust. Het is, zoals veel Nieuw-Zeelandse steden, fraai gelegen. Christchurch (ook vaak afgekort tot Chch )ligt aan zee, en ten zuiden van de stad liggen de hoge heuvels van de Port Hills. Achter deze heuvels ligt de natuurlijke haven van Chch: Lyttelton.
Ten zuiden van de stad ligt een uitgestrekt natuurgebied: het heuvelachtige Banks Peninsula. Daarover later meer.We gaan eerst even de stad wat nader bekijken:

Christchurch werd in 1850 gesticht door Engelse kolonisten in opdracht van de Church of England. De bedoeling was om een overzeese buitenpost van deze kerk te vestigen. Het komt door deze ontwikkeling dat Chch zo Engels aandoet. De gronden rondom de stad waren zeer vruchtbaar en voornamelijk door de hoge wolopbrengsten werden de inwoners welgesteld en de stad rijk. In een later stadium vestigden zich er mensen uit allerlei andere landen en vandaag de dag is Chch dan ook een smeltkroes van allerlei nationaliteiten. Je ziet op straat behalve Europese mensen en Maori ook veel Aziaten. Dit vertaalt zich ook in de vele restaurants en eettentjes. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is te verkrijgen: Japans, Indiaas, Thais, Chinees, Turks, Grieks, Amerikaans, Mexicaans, Frans, Duits, Schots, Iers en we hebben zelfs een Nederlandse bakker gevonden. Kortom: voor elke smaak iets.
Het centrum van de stad is heel levendig. De winkels zijn vaak nog laat open en er zijn altijd mensen op straat. Je ziet veel straatartiesten. Heel beroemd is The Wizard, die bijna elke dag op Cathedral Square te vinden is en zijn publiek tracteert op grappige, maatschappij-kritische praatjes.

De Wizard op Cathredal Square:
Een bezoek waard zijn de Art Gallery en het Art Centre, waar je Nieuw-Zeelandse kunst en handwerk kunt aanschouwen en kopen. Ook leuk is het Canterbury Museum, waar je alles te weten kunt komen over de geschiedenis en het heden van Canterbury.
Vlak naast dit museum ligt iets wat niet Engelser kan: Het Christchurch Boy College ofwel Christ College. Dit is een oude, eerbiedwaardige jongenskostschool en het had zo model kunnen staan in een Harry Potter film.

Canterbury Museum:
Naast deze mooie school ligt de trots van de stad: Het enorm grote en prachtige Hagley Park. In dit park liggen de grote openbare sportvelden van de stad en de schitterend aangelegde botanische tuin. Hier kun je lekker rondwandelen, in de zon liggen, hardlopen, eendjes voeren of een boottochtje maken op de Avon River, het riviertje wat door de stad kronkelt. Verder kun je natuurlijk leuk winkelen in de stad, ergens op een terrasje gaan zitten voor een overheerlijke Moccachino (cappucino met chocola) of een toertje maken met de historische trammetjes.En als je genoeg hebt van de drukte, dan ga je de stad uit.

Palmbomen in Hagley Park:
Dan heb je keus genoeg. Chch heeft twee dierentuinen, kilometers strand, een schitterende Pier om lekker uit te waaien en een interessant Antartic Centre, van waaruit poolexpedities plaatsvinden, maar waar ook een bezoekerscentrum is . Erg leuk als je een keer aan levende lijve wilt ervaren hoe koud –30 graden nu echt is.
Maar het allermooiste is wel de natuur in de omgeving van de stad. Als je vanuit Chch in westelijke richting rijdt steek je eerst de relatief vlakke Canterbury Plains over, zeg maar de graanschuren en weilanden van Christchurch. Dan ineens sta je met je neus voor de Alpen, the Southern Alps. Op heldere dagen kun je ze vanuit de stad zien liggen.

Zicht op Mount Bradley op Banks Peninsula:
Dichterbij, in het zuiden liggen de Port Hills en daarachter Lyttelton Harbour. Dit is een erg fraai gebied, zeer geliefd bij de sportieve Christchurchers om te fietsen, hardlopen en te wandelen. Er liggen ook een paar spectaculaire weggetjes, zodat je hele fraaie autotochtjes kunt maken. Boven heb je een fantastisch uitzicht over de stad, de haven en het Banks Peninsula.

Uitzicht op de haven van Lyttelton:


Bewoner van Akaroa:
Het Banks Peninsula is een interessant gebied. Het is een groot schiereiland, net ten zuiden van de stad en het is van vulkanische oorsprong. De twee grote baaien in dit gebied, Akaroa en Lyttelton Harbour zijn eigenlijk ondergelopen kraters van uitgedoofde vulkanen en de omringende heuvels vormden heel lang geleden de kraterranden. Overbodig om te vertellen dat dit gebied zeer populair is bij toeristen, fietsers en wandelaars. De smalle, zeer bochtige en steile weggetjes (soms gravel) vereisen wel wat oplettendheid bij het rijden…

Nou, dit was het zo ongeveer wel. We hopen dat jullie nu begrijpen waarom we ons hier willen vestigen. Wacht, het belangrijkste was ik nog vergeten: Chch heeft ongeveer het droogste klimaat van Nieuw- Zeeland en veel zonuren! Veel meer dan jullie in Nederland. Alleen jammer dat het hier af en toe zo hard waait…

De eerste week in Nieuw-Zeeland

Woensdag 8 maart 2006

Orchideeen op Changi Airport Singapore:
We hebben vandaag een laptop aangeschaft, dus we kunnen weer gemakkelijk communiceren. Zo'n internetcafe is wel gezellig, maar het kost je zoveel tijd! Nou, onze eerste dagen hier in NZ zitten er al weer op. We vinden het heel fijn om weer hier te zijn en het is al best vertrouwd. We zijn vorig jaar ook al drie dagen in Christchurch geweest, dus heel veel plekjes kennen we nog. Bovendien zit de stad heel logisch in elkaar, dus je kunt je vrij gemakelijk orienteren. Na onze lange, maar vlekkenloos verlopen reis kwamen we zondagmiddag aan bij Gerda, die ons na een warm welkom meteen ons onderkomen liet zien.
Changi Airport Singapore:
Het tuinhuisje waar we nu bivakkeren is klein, maar heel leuk en we hebben alle privacy. Bovendien is het hier heerlijk rustig. Nauwelijks verkeerslawaai, er komt alleen zo af en toe en klein vliegtuigje over. En toch zitten we aan de rand van de stad, die 350 000 inwoners telt! Als we in de tuin gaan staan kijken we uit over de Canterbury Plains: uitgestrekte platte vlakten waar veel landbouw en veeteelt plaatsvindt.Daar waar de Plains ophouden verheffen zich de Southern Alps. Als het weer helder is, zoals vandaag kun je de bergen goed zien. Helaas ligt er nog geen sneeuw op, want dat maakt het nog mooier.
Hoewel de Kiwi's zeggen dat het weer is omgeslagen en dat de winter in aantocht is, voelt het voor ons nogal zomers aan hier. Hoewel het 's nachts afkoelt tot zo'n 10 graden, loopt de temperatuur overdag wel op tot ruim 20 graden en ik heb het dus ook al voor elkaar gekregen om een beetje te verbranden. De zon is hier ontzettend fel. Maar als het zonnetje er niet is, voelt het meteen fris aan. Het effect van de warme golfstroom, zoals in West-Europa hebben we hier niet, dus de lucht is hier kouder.

Uitzicht vanuit onze hotelkamer op de luchthaven:
We zijn al drie dagen bezig geweest met allerlei klusjes, die dringend moesten gebeuren: Postbussleutel ophalen, bankrekening openen, zorgen voor mondvoorraad, laptop aanschaffen, telefoonkaart en mobiele telefoonkaart kopen, enz. Bovendien is Geert gisteren bijna 5 uur (!) weggeweest voor zijn sollicitatiegesprek. helaas gaat het ruim twee weken duren voor hij uitsluitsel hierover krijgt, want de grote baas moet eerst nog op vakantie...
Verder hebben we het ook al voor elkaar gekregen om kennis te maken met de lange arm der wet hier. We waren op onze eerste dag hier even naar het centrum geweest om te kunnen internetten en we hadden onze auto geparkeerd bij Hagley Park. Daar zijn gratis parkeerplaatsen, dachten wij. Maar helaas, er zat toch een parkeerbon onder onze ruitenwisser toen we terugkwamen. Dat was dus geen al te best begin! Maar toen we de bon lazen konden we er toch wel om lachen; als je fout parkeert in de stad kost je dat het lieve sommetje van wel 12 dollar. (nog geen 6 Euro!) Weer wat geleerd...

Ons tijdelijke verblijf bij Gerda:
Gisteravond zijn we naar een heel mooi plekje van de stad geweest. Het was een hele mooie avond, lekker weer en we wilden even wat van de stad zien. Dus zijn we naar New Brighton gereden, een wijk in het Noordoosten, aan zee. Daar hebben ze 9 jaar geleden een hele mooie pier gebouwd en aan de ingang van de pier zit een grote bibliotheek. Als je daar een boekje wilt gaan lezen, heb je dus een geweldig uitzicht over de Grote Oceaan en de heuvels rondom de stad. Perfecte locatie! Helaas hadden we er niet aan gedacht om ons foto-toestel mee te nemen, dus jullie houden de foto's nog tegoed!

Gerda's eigen huis:
Morgen willen we op zoek gaan naar andere woonruimte, want dat kan wel eens een aantal weken in beslag nemen. Ook gaan we even kijken bij een school waar ze Engelse lessen aanbieden voor emigranten, waar kneusjes zoals ik nog een beetje bijgespijkerd kunnen worden. Het is wel heel fijn dat ze dit hier doen en die lessen zijn gratis, je betaalt alleen een paar tientjes voor wat lesmateriaal. Hieruit blijkt hoe serieus NZ omgaat met zijn emigranten. Door al die hulp en voorzieningen en natuurlijk door de hartelijkheid van de Kiwi's zelf voelen we ons hier echt welkom!
Ons huisje van binnen:













Geen slecht uitzicht, The Southern Alps bij zonsopgang, vanaf Gerda's oprit: