Het leven in Hanmer Springs
De tijd vliegt voorbij, want ik zit al weer ruim 6 weken in Hanmer en ik ben al aardig gewend aan mijn nieuwe omgeving. Ondanks het feit dat het nog niet zo wil met de lente hier, bevalt het me prima en Geert ook als hij hier is.
We hebben al kennis gemaakt met een aantal van onze buren. Malcolm, de overbuurman is een hele aardige vent die ons heeft geholpen toen we een probleem hadden met de warmwatervoorziening in de chalets. De loodgieter was niet in Hanmer dat weekend, maar hij belde zijn ouwe vriend Malcolm voor ons en die kwam gratis en voor niks ons uit de brand helpen. Malcolms vrouw heeft een snoepwinkeltje in het dorp en zij verkoopt ook echte hollandse drop, dus af en toe gaan we even bij haar winkelen. Dan ben je wel een half uur bezig, want Penny houdt wel van een praatje.
Onze buren aan de linkerkant zijn net als wij emigranten. Zij zijn 3 maanden geleden met het hele huishouden (pap, mam, 2 kinderen en kat) vanuit Engeland naar Hanmer verhuisd en moeten dus ook nog alles ontdekken. Helaas wonen ze slecht tijdelijk naast ons, tot hun eigen huis klaar is.
En afgelopen dinsdag heeft Brenda op een wel heel bijzondere manier kennis gemaakt met de buurvrouw van schuin aan de overkant. Ik lag al een tijdje in bed en hoorde steeds een vreemd geluid. Ik dacht eerst dat ik de kat per ongeluk ergens opgesloten had, maar bij nader onderzoek (in badjas en op sloffen buiten terwijl het een paar graadjes vroor) bleek het Dulcie, onze bejaarde overbuurvrouw, te zijn. Ze hing uit het raam van haar badkamer om hulp te roepen. Ze had zich per ongeluk opgesloten in haar badkamer; ze kon er niet meer uit, ze had het steenkoud en was al ruim een half uur om hulp aan het roepen. Ik kon haar huisje niet in, dus ik in mijn badjas naar Malcolm en die heeft Dulcie uit haar benarde positie bevrijd. Toen ik de dag erna ging kijken hoe ze het maakte was ze wel van de schrik, maar nog niet van de kou bekomen.
Met de hostel gaat het erg goed. We zijn allebei aan ons nieuwe leventje gewend en de meeste zaken die geregeld moesten worden zijn nu voor mekaar. Het runnen van de hostel is niet zo’n hele toer, maar soms is het ‘s ochtends even hectisch als alle gasten uitchecken, alle bedden gedaan moeten worden en alles schoongemaakt moet worden. Als je het werk over een hele dag zou kunnen verdelen zou het geen enkel probleem zijn, maar alles moet binnen een paar uurtjes gebeuren. Nieuwe gasten kunnen immers na twaalven al weer arriveren.
Als het druk is, dan is het even aanpoten ‘s ochtends en dan gebeurt het wel eens dat ik pas om half 2 kan gaan lunchen. En dan ligt er ‘s middags nog het wasgoed op me te wachten (soms 4 of 5 machines op een dag!) en de telefoon staat ook niet stil. De gasten arriveren vanaf 12 uur en ik moet de boekingen via internet nog in de gaten houden.
Geert heeft het ook niet echt rustig. Behalve zijn 40 uur bij Dynamic maakt hij ook ‘s avonds nog aardig wat uren voor de hostel. Hij doet het grootste deel van de administratie en dan in de weekenden is het hier in Hanmer ook niet bepaald vakantie vieren. Eigenlijk heeft hij nu 3 banen, een als software ontwikkelaar, een als accountant en een als klusjesman. Of zoals hij het zelf uitdrukt: door de week werkt hij voor zijn grote baas en in het weekend voor zijn kleine baasje...
Maar we klagen niet, want het gaat prima en het is erg leuk.
Hoewel augustus en september normaal de rustigste maanden van het jaar zijn, is het deze week lekker druk. Erg fijn, want we hebben best wel wat opstartkosten gehad en dan is het wel prettig als er ook wat geld binnenkomt. Over het algemeen zijn de gasten erg leuk. We krijgen niet vaak de hele jonge, alleenreizende backpackers, maar meer de iets oudere reizigers, die een huurauto hebben en iets meer luxe willen dan een bed op een slaapzaal. En we krijgen veel mensen uit Christchurch, die de stad voor een paar dagen willen ontvluchten. Tot nu toe hebben we dan ook nog geen moeilijkheden gehad met lastige of vervelende gasten (afkloppen!).
Integendeel, vrijwel iedereen reageert erg leuk op de hostel en ik ben erg trots op de aardige reacties die mensen in ons gastenboek achterlaten. Er staat ook al een meisje uit Deurne in!
Kortom, we hebben onze draai al aardig gevonden. We vinden het nog steeds geweldig om hier te zijn, het is hier echt relaxed en ontzettend mooi. Ik ga ‘s ochtends vroeg nu weer een stukje hardlopen of fietsen en als ik dan de zon op zie komen en de besneeuwde bergen rose en oranje op ziet gloeien dan voel ik me echt heel bevoorrecht dat ik nu hier woon.
Groetjes, Brenda.
We hebben al kennis gemaakt met een aantal van onze buren. Malcolm, de overbuurman is een hele aardige vent die ons heeft geholpen toen we een probleem hadden met de warmwatervoorziening in de chalets. De loodgieter was niet in Hanmer dat weekend, maar hij belde zijn ouwe vriend Malcolm voor ons en die kwam gratis en voor niks ons uit de brand helpen. Malcolms vrouw heeft een snoepwinkeltje in het dorp en zij verkoopt ook echte hollandse drop, dus af en toe gaan we even bij haar winkelen. Dan ben je wel een half uur bezig, want Penny houdt wel van een praatje.
Onze buren aan de linkerkant zijn net als wij emigranten. Zij zijn 3 maanden geleden met het hele huishouden (pap, mam, 2 kinderen en kat) vanuit Engeland naar Hanmer verhuisd en moeten dus ook nog alles ontdekken. Helaas wonen ze slecht tijdelijk naast ons, tot hun eigen huis klaar is.
En afgelopen dinsdag heeft Brenda op een wel heel bijzondere manier kennis gemaakt met de buurvrouw van schuin aan de overkant. Ik lag al een tijdje in bed en hoorde steeds een vreemd geluid. Ik dacht eerst dat ik de kat per ongeluk ergens opgesloten had, maar bij nader onderzoek (in badjas en op sloffen buiten terwijl het een paar graadjes vroor) bleek het Dulcie, onze bejaarde overbuurvrouw, te zijn. Ze hing uit het raam van haar badkamer om hulp te roepen. Ze had zich per ongeluk opgesloten in haar badkamer; ze kon er niet meer uit, ze had het steenkoud en was al ruim een half uur om hulp aan het roepen. Ik kon haar huisje niet in, dus ik in mijn badjas naar Malcolm en die heeft Dulcie uit haar benarde positie bevrijd. Toen ik de dag erna ging kijken hoe ze het maakte was ze wel van de schrik, maar nog niet van de kou bekomen.
Met de hostel gaat het erg goed. We zijn allebei aan ons nieuwe leventje gewend en de meeste zaken die geregeld moesten worden zijn nu voor mekaar. Het runnen van de hostel is niet zo’n hele toer, maar soms is het ‘s ochtends even hectisch als alle gasten uitchecken, alle bedden gedaan moeten worden en alles schoongemaakt moet worden. Als je het werk over een hele dag zou kunnen verdelen zou het geen enkel probleem zijn, maar alles moet binnen een paar uurtjes gebeuren. Nieuwe gasten kunnen immers na twaalven al weer arriveren.
Als het druk is, dan is het even aanpoten ‘s ochtends en dan gebeurt het wel eens dat ik pas om half 2 kan gaan lunchen. En dan ligt er ‘s middags nog het wasgoed op me te wachten (soms 4 of 5 machines op een dag!) en de telefoon staat ook niet stil. De gasten arriveren vanaf 12 uur en ik moet de boekingen via internet nog in de gaten houden.
Geert heeft het ook niet echt rustig. Behalve zijn 40 uur bij Dynamic maakt hij ook ‘s avonds nog aardig wat uren voor de hostel. Hij doet het grootste deel van de administratie en dan in de weekenden is het hier in Hanmer ook niet bepaald vakantie vieren. Eigenlijk heeft hij nu 3 banen, een als software ontwikkelaar, een als accountant en een als klusjesman. Of zoals hij het zelf uitdrukt: door de week werkt hij voor zijn grote baas en in het weekend voor zijn kleine baasje...
Maar we klagen niet, want het gaat prima en het is erg leuk.
Hoewel augustus en september normaal de rustigste maanden van het jaar zijn, is het deze week lekker druk. Erg fijn, want we hebben best wel wat opstartkosten gehad en dan is het wel prettig als er ook wat geld binnenkomt. Over het algemeen zijn de gasten erg leuk. We krijgen niet vaak de hele jonge, alleenreizende backpackers, maar meer de iets oudere reizigers, die een huurauto hebben en iets meer luxe willen dan een bed op een slaapzaal. En we krijgen veel mensen uit Christchurch, die de stad voor een paar dagen willen ontvluchten. Tot nu toe hebben we dan ook nog geen moeilijkheden gehad met lastige of vervelende gasten (afkloppen!).
Integendeel, vrijwel iedereen reageert erg leuk op de hostel en ik ben erg trots op de aardige reacties die mensen in ons gastenboek achterlaten. Er staat ook al een meisje uit Deurne in!
Kortom, we hebben onze draai al aardig gevonden. We vinden het nog steeds geweldig om hier te zijn, het is hier echt relaxed en ontzettend mooi. Ik ga ‘s ochtends vroeg nu weer een stukje hardlopen of fietsen en als ik dan de zon op zie komen en de besneeuwde bergen rose en oranje op ziet gloeien dan voel ik me echt heel bevoorrecht dat ik nu hier woon.
Groetjes, Brenda.
posted by geert at 8:59 AM
